cukierki (1.1)
wymowa:
IPA[t͡suˈcɛrɛk], AS[cuḱerek], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) spoż. drobny wyrób o słodkim smaku, pakowany zwykle w papierki, sporządzany z cukru i dodatków smakowych; zob. też cukierek w Wikipedii
(1.2) rzad. zdrobn. od: cukier
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wszystkie dzieci bardzo lubią cukierki.
(1.2) Panienka sobie cukierku do herbatki nasypie, będzie lepsza!
składnia:
kolokacje:
(1.1) cukierek czekoladowy / eukaliptusowy / miętowy / owocowygarść cukierków • papierek od cukierka • jeść / ssać / zjeść cukierka
synonimy:
(1.1) pot. lm cuksy, reg. śl. bómbón, bombon
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) słodycze
hiponimy:
(1.1) czekoladka, drops, landrynka, miętus, irys, karmelek, krówka, kukułka, pomadka, pralinka, toffi, żelka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cukier m, cukiernia ż, cukierenka ż, cukiernik m, cukiernica ż, cukierniczka ż, cukrzyca ż, cukrzyk m, cukrówka ż, cukrownia ż
zdrobn. cukiereczek m
czas. cukrzyć ndk., pocukrzyć dk., cukrować ndk., pocukrować dk.
przym. cukierkowy, cukrzycowy, cukrowy, cukierniczy, cukrowniczy
przysł. cukierkowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. cukier + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: cukier
źródła:
  1.   Porada „Chcesz balon czy balona?” w: Poradnia językowa PWN.
  NODES