czerwień

czerwień (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈt͡ʃɛrvʲjɛ̇̃ɲ], AS: [červʹi ̯ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kolor czerwony

(1.2) czerwony barwnik, farba

(1.3) karta (do gry) koloru kier

(1.4) czerwone ubranie

(1.5) karc. kier (kolor w kartach)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: czerwienić

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czerwień	czerwienie
dopełniacz	czerwieni	czerwieni
celownik	czerwieni	czerwieniom
biernik	czerwień	czerwienie
narzędnik	czerwienią	czerwieniami
miejscownik	czerwieni	czerwieniach
wołacz	czerwieni	czerwienie

(1.4-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	czerwień
dopełniacz	czerwieni
celownik	czerwieni
biernik	czerwień
narzędnik	czerwienią
miejscownik	czerwieni
wołacz	czerwieni

(2.1) zob. czerwienić

przykłady:

(1.1) Ta pomadka podkreśli czerwień pani ust.

(1.2) Anna zmieszała czerwień z błękitem.

(1.4) Przy barze pojawiła się kobieta w czerwieni.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ostra / jaskrawa czerwień

(1.2) czerwień koszenilowa / spożywcza

(1.4) nosić czerwień

synonimy:

(1.3) kier

(1.5) kier

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kolor, barwa

hiponimy:

(1.1) amarant, bordo, karmazyn, burgund, rubin

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czerwieniec m, czerwonka ż, czerwienienie n, czerwony n/mos

czas. czerwienić ndk., czerwienieć ndk., zaczerwienić dk., sczerwienieć dk., poczerwienieć dk.

przym. czerwony, czerwonawy

przysł. czerwonawo

tem. słow. czerwono-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) red
• białoruski: (1.1) чырвань ż
• chiński standardowy: (1.1) 红 (hóng), 红色 (hóngsè)
• esperanto: (1.1) ruĝo
• niemiecki: (1.1) Rot n; (1.2) Rot n; (1.4) Rot n; (1.5) Herz n
• rosyjski: (1.1) красный цвет m
• rumuński: (1.1) roșu n
• sanskryt: (1.1) रक्त m
• szwedzki: (1.1) rött n; (1.5) hjärter w
• włoski: (1.1) rosso m

źródła: