czeski

czeski (język polski)

flaga czeska (1.1)

Český jazyk je západoslo­vanský jazyk, nejbližší slo­venštině, poté polštině a lu­žické srbštině. Patří mezi slovanské jazyky, do rodiny jazyků indoevropských. Če­ština se vyvinula ze zápa­dních nářečí praslovanštiny na konci 10. století.

czeski (2.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈʧ̑ɛsʲci], AS: [česʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Czechami (Republiką Czeską), charakterystyczny dla Czech lub Czechów

(1.2) związany z Czechami (krainą historyczną), charakterystyczny dla Czech lub Czechów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język urzędowy Republiki Czeskiej; zob. też język czeski w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	czeski		czeska	czeskie	czescy	czeskie
dopełniacz	czeskiego		czeskiej	czeskiego	czeskich
celownik	czeskiemu		czeskiej	czeskiemu	czeskim
biernik	czeskiego	czeski	czeską	czeskie	czeskich	czeskie
narzędnik	czeskim		czeską	czeskim	czeskimi
miejscownik	czeskim		czeskiej	czeskim	czeskich
wołacz	czeski		czeska	czeskie	czescy	czeskie
nie stopniuje się

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czeski	czeskie
dopełniacz	czeskiego	czeskich
celownik	czeskiemu	czeskim
biernik	czeski	czeskie
narzędnik	czeskim	czeskimi
miejscownik	czeskim	czeskich
wołacz	czeski	czeskie

przykłady:

(1.1) Wypiłem z kolegami oryginalne czeskie piwo.

(2.1) Uczę się czeskiego od kilku lat.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Republika Czeska • czesko-słowacki • czecho-słowacki • Czeski Cieszyn

(1.2) czeski granat • czeski łaciaty pies • Czeskie Średniogórze • czesko-morawski • Las Czeski • młodoczeski • naparstniczka czeska • nowoczeski • południowoczeski • północnoczeski • staroczeski • środkowoczeski • wschodnioczeski • zachodnioczeski • czeskobraterski

synonimy:

(2.1) czeszczyzna

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) zachodniosłowiański

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Czechy nmos, Czech mos, Czeszka ż, czeszczyzna ż, czechizm mrz, czeskość ż, czeszki nmos, czeszka ż

przym. antyczeski, proczeski, czecho-słowacki

przysł. czesko

związki frazeologiczne:

czeski film • czeski błąd

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Czech; (1.2) Bohemian; (2.1) Czech, the Czech language
• arabski: (1.1) تشيكي
• baskijski: (1.1) txekiar; (1.2) bohemiar; (2.1) txekiera
• białoruski: (1.1) чэшскі; (2.1) чэшская ż
• bułgarski: (1.1) чешки; (2.1) чешки m
• chorwacki: (1.1) češki; (2.1) češki
• czeski: (1.1) český; (1.2) český; (2.1) čeština ż
• duński: (1.1) tjekkisk
• esperanto: (1.1) ĉeĥa, ĉeka; (2.1) ĉeĥa lingvo, pot. la ĉeĥa
• farerski: (1.1) kekkiskur
• fiński: (1.1) tšekkiläinen; (1.2) böömiläinen; (2.1) tšekki
• francuski: (1.1) tchèque; (1.2) bohémien; (2.1) tchèque m
• hiszpański: (1.1) checo; (2.1) checo m
• interlingua: (1.1) chec; (2.1) Checo, tchec
• islandzki: (1.1) tékkneskur; (2.1) tékkneska ż
• jidysz: (1.1) טשעכיש (czechisz); (1.2) טשעכיש (czechisz); (2.1) טשעכיש n (czechisz)
• kaszubski: (1.1) czesczi
• kataloński: (1.1) txec; (1.2) txec; (2.1) txec
• koreański: (2.1) 체코어
• litewski: (1.1) čekiškas
• łaciński: (1.1) cechicus, czechicus; (1.2) bohemicus
• łotewski: (1.1) čehu, čehisks; (2.1) čehu valoda ż
• niemiecki: (1.1) tschechisch; (1.2) böhmisch; (2.1) Tschechisch n
• nowogrecki: (1.1) τσέχικος; (2.1) τσέχικα lm n, τσεχικά lm n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) checo, tcheco; (2.1) checo m, tcheco m
• rosyjski: (1.1) чешский; (1.2) богемский; (2.1) чешский m
• rumuński: (1.2) boem
• slovio: (1.1) Cxehju (Чехйу); (2.1) Cxehio (Чехио)
• słowacki: (1.1) český; (1.2) český; (2.1) čeština ż
• szwedzki: (1.1) tjeckisk; (1.2) böhmisk; (2.1) tjeckiska w
• ukraiński: (1.1) чеський; (2.1) чеська ż
• węgierski: (1.1) cseh
• włoski: (1.1) ceco; (2.1) ceco m

źródła: