czujka

czujka (język polski)

czujka (1.1)

czujka (1.2) dymu

wymowa:

IPA: [ˈt͡ʃujka], AS: [čui ̯ka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. żołnierz lub oddział na wysuniętym stanowisku wartowniczym lub podczas zwiadu; zob. też czujka (wojsko) w Wikipedii

(1.2) techn. urządzenie wykrywające zmianę jakiejś wielkości fizycznej

(1.3) zdrobn. od: czuja (okrycie wierzchnie)

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czujka	czujki
dopełniacz	czujki	czujek
celownik	czujce	czujkom
biernik	czujkę	czujki
narzędnik	czujką	czujkami
miejscownik	czujce	czujkach
wołacz	czujko	czujki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) warta, czaty, rzad. czujek

(1.2) czujnik, sensor, detektor, wykrywacz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-2)

rzecz. czujek m, czujnik m, czujność ż, czucie n, poczucie n

czas. czuć, poczuć

przym. czujny, czujnikowy

przysł. czujnie

(1.3)

rzecz. czuja ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: czuja

• hiszpański: (1.1) explorador m, vigía m; (1.2) detector m
• nowogrecki: (1.1) ανιχνευτής m; (1.2) ανιχνευτής m

źródła: