wymowa:
IPA[dɔ̃ˈmufka], AS[dõmufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) slang. młodz. impreza organizowana w domu
(1.2) daw. nauka w domu[1]
(1.3) daw. docinek[1]
odmiana:
(1.1)
(1.2) blm[2] lub poniższa odmiana liczby mnogiej[1][3]:
(1.3) [1][3];
przykłady:
(1.1) Byłem wczoraj na odjechanej domówce.
(1.1) Poznałem na domówce u Tomka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prywatka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-2)
rzecz. dom m, domek m, domeczek m, domisko n, domiszcze n, domator m, domatorka ż, domownik m, domowniczka ż, podomka ż, udomowienie n, udomawianie n
czas. udomowić dk., udomawiać ndk., zadomowić się dk., zadomawiać się ndk.
przym. domowy, przydomowy
przysł. domowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. dom + -ówka
(1.3) pol. do- + mówka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. 2, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 247.
  2.   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 507.
  3. 3,0 3,1 Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.
  NODES