druciarz

druciarz (język polski)

druciarz (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzem. rzemieślnik wykonujący przedmioty z drutu

(1.2) daw. wędrowny rzemieślnik łatający garnki drutem

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	druciarz	druciarze
dopełniacz	druciarza	druciarzy / rzad. druciarzów
celownik	druciarzowi	druciarzom
biernik	druciarza	druciarzy
narzędnik	druciarzem	druciarzami
miejscownik	druciarzu	druciarzach
wołacz	druciarzu	druciarze

przykłady:

(1.1) Kiedyś zakład zatrudniał dwudziestu druciarzy z ponad piętnastoletnim stażem zawodowym.

(1.2) Babka kazała druciarzowi połatać ten stary gar, w którym jej najlepiej kluski wychodziły.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzemieślnik

(1.2) rzemieślnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. druciarstwo n, drut mrz, drutowiec mzw

przym. druciarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. drut + -arz

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) tinker
• wilamowski: (1.1) drüćjoż m; (1.2) drüćjoż m

źródła: