dwanaście
dwanaście (język polski)
edytuj
- znaczenia:
liczebnik główny
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Gminy, które dokonują wpłat na rzecz zwiększenia subwencji, są zobligowane do wnoszenia ich w dwunastu równych ratach w terminie do 15-tego każdego miesiąca[1]. (sic!)
- (1.1) Moim zadaniem był lot po trójkącie, nad chmurami, na wysokości dwunastu kilometrów…[2]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwunastka ż, dwunasta ż, dwunastnica ż, dwa n
- przym. dwunasty
- licz. dwanaścioro, dwa
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. dwanaćcie < st.pol. dwanadźće < st.pol. dwa na dzieście < st.pol. dwa na dziesięcie < prasł. *dъva na desęte[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) dymbëdhjetë
- angielski: (1.1) twelve
- arabski: (1.1) اِثْنَا عَشَرَ (iṯnā ʕašara), egip. arab. اتناشر (’etnâšàr)
- baskijski: (1.1) hamabi
- białoruski: (1.1) двана́ццаць
- bretoński: (1.1) daouzek
- bułgarski: (1.1) двана̀десет / двана̀йсет
- cebuano: (1.1) dosi
- chiński standardowy: (1.1) 十二 (shí’èr)
- chorwacki: (1.1) dvánaest
- czeski: (1.1) dvanáct
- dolnołużycki: (1.1) dwanasćo
- duński: (1.1) tolv
- esperanto: (1.1) dek du
- fiński: (1.1) kaksitoista
- francuski: (1.1) douze
- fryzyjski: (1.1) tolf / tolve
- gocki: (1.1) 𐍄𐍅𐌰𐌻𐌹𐍆 (twalif)
- górnołużycki: (1.1) dwanaće
- hawajski: (1.1) ʻumi kūmālua
- hiszpański: (1.1) doce
- indonezyjski: (1.1) dua belas
- islandzki: (1.1) tólf
- japoński: (1.1) 十二 (じゅうに; jūni)
- jugorusiński: (1.1) дванац
- karpatorusiński: (1.1) двана́дцять
- kaszubski: (1.1) dwanôsce
- kataloński: (1.1) dotze
- litewski: (1.1) dvýlika
- łaciński: (1.1) duodecim
- łatgalski: (1.1) divpadsmit
- łotewski: (1.1) divpadsmit
- macedoński: (1.1) дванаесет
- mandżurski: (1.1) ᠵᡠᠸᠠᠨ ᠵᡠᠸᡝ (juwan juwe)
- niderlandzki: (1.1) twaalf
- niemiecki: (1.1) zwölf
- nowogrecki: (1.1) δώδεκα
- połabski: (1.1) dvenădist
- portugalski: (1.1) doze
- rosyjski: (1.1) двена́дцать
- rumuński: (1.1) doisprezece
- ruski: (1.1) дванадцать
- serbski: (1.1) два́наест
- słowacki: (1.1) dvanásť
- słoweński: (1.1) dvanájst
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) дъва на десѧте (dŭva na desęte)
- staroczeski: (1.1) dvanádste
- staroruski: (1.1) дванадсѧть / дванадцать, обанадсѧть
- starosłowacki: (1.1) dvanásť / dvanáste / dvanácte / dvanác
- szwedzki: (1.1) tolv
- turecki: (1.1) on iki
- ukraiński: (1.1) двана́дцять
- walijski: (1.1) un deg dau, deuddeg
- węgierski: (1.1) tizenkettő
- wilamowski: (1.1) cwełf
- włoski: (1.1) dodici
- żmudzki: (1.1) dvīlėka
- źródła:
- ↑ Owsiak Stanisław, Finanse publiczne, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Danuta Błaszak, Karuzela ku słońcu, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 382, 383.