dwurzędowy

dwurzędowy (język polski)

dwurzędowa (1.2) marynarka

wymowa:

IPA: [ˌdvuʒɛ̃nˈdɔvɨ], AS: [dvužẽndovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) składający się z dwóch rzędów lub mający dwa rzędy czegoś

(1.2) (o ubraniu) mający dwa rzędy guzików

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwurzędowy		dwurzędowa	dwurzędowe	dwurzędowi	dwurzędowe
dopełniacz	dwurzędowego		dwurzędowej	dwurzędowego	dwurzędowych
celownik	dwurzędowemu		dwurzędowej	dwurzędowemu	dwurzędowym
biernik	dwurzędowego	dwurzędowy	dwurzędową	dwurzędowe	dwurzędowych	dwurzędowe
narzędnik	dwurzędowym		dwurzędową	dwurzędowym	dwurzędowymi
miejscownik	dwurzędowym		dwurzędowej	dwurzędowym	dwurzędowych
wołacz	dwurzędowy		dwurzędowa	dwurzędowe	dwurzędowi	dwurzędowe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) okręt dwurzędowy • jęczmień dwurzędowy

(1.2) marynarka / kamizelka / kurtka dwurzędowa • płaszcz dwurzędowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) birema

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwurząd, dwurzędówka, dwurzędowiec

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.2) двухбортны
• francuski: (1.1) à deux rangs, hist. mar. birème; (1.2) croisé
• hiszpański: (1.1) de doble hilera, hist. mar. birreme; (1.2) cruzado
• jidysz: (1.2) צווייריייִק (cwejrejik)
• nowogrecki: (1.1) δίγραμμος, με δύο σειρές, δίκροτος; (1.2) κρουαζέ, σταυρωτός
• rosyjski: (1.2) двубортный, двухбортный
• słowacki: (1.1) dvojradový; (1.2) dvojradový

źródła: