dziedziniec
dziedziniec (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wydzielona, niezadaszona przestrzeń w budynku lub zespole budynków; zob. też dziedziniec w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dziedziniec dziedzińce dopełniacz dziedzińca dziedzińców celownik dziedzińcowi dziedzińcom biernik dziedziniec dziedzińce narzędnik dziedzińcem dziedzińcami miejscownik dziedzińcu dziedzińcach wołacz dziedzińcu dziedzińce
- przykłady:
- (1.1) Największy z dziedzińców Uniwersytetu Wileńskiego to Dziedziniec Wielki.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) podwórzec
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) plac
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- przym. dziedzińcowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- Zapożyczenie z języków wschodniosłowiańskich, por. st.rus. *dětinьcь → 'twierdza wewnętrzna; miejsce schronienia dla osób, które nie biorą udziału w obronie grodu' (pierwotnie: 'miejsce przeznaczone dla dzieci')[2].
- Zobacz też: białor. дзяцінец, białor. дзядзінец → 'centralna obwarowana część grodu w dawnej Rusi'.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bailey
- arabski: (1.1) ساحة ż, فناء
- baskijski: (1.1) patio, barla
- białoruski: (1.1) дзядзінец m
- chiński standardowy: (1.1) 庭院 (tíngyuàn)
- chorwacki: (1.1) dvorište n
- czeski: (1.1) nádvoří n
- duński: (1.1) borggård w
- esperanto: (1.1) korto
- fiński: (1.1) pihamaa
- francuski: (1.1) cour ż, préau m
- hiszpański: (1.1) patio m
- kataloński: (1.1) pati m
- koreański: (1.1) 안뜰
- litewski: (1.1) kiemas m
- łaciński: (1.1) propatulum n
- łotewski: (1.1) pagalms m
- niderlandzki: (1.1) binnenplaats ż/m, binnenhof n
- niemiecki: (1.1) Innenhof m, Vorhof m
- norweski (bokmål): (1.1) borggård m
- nowogrecki: (1.1) αίθριο n, περίβολος m
- portugalski: (1.1) pátio m
- rosyjski: (1.1) двор m
- słowacki: (1.1) nádvorie n
- szwedzki: (1.1) gårdsplan w
- turecki: (1.1) avlu
- wietnamski: (1.1) sân trong
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „dziedziniec” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.