ekskomunika
ekskomunika (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌɛkskɔ̃ˈmũɲika], AS: [ekskõmũńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. na 3 syl.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. wyłączenie ze wspólnoty Kościoła, najsurowsza kara w Kościele katolickim; zob. też ekskomunika w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ekskomunika ekskomuniki dopełniacz ekskomuniki ekskomunik celownik ekskomunice ekskomunikom biernik ekskomunikę ekskomuniki narzędnik ekskomuniką ekskomunikami miejscownik ekskomunice ekskomunikach wołacz ekskomuniko ekskomuniki
- przykłady:
- (1.1) Przeprowadzenie aborcji Kościół karze ekskomuniką ipso facto.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ekskomunikowanie n
- czas. ekskomunikować
- przym. ekskomunikowany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) excommunication
- arabski: (1.1) حرم m, حرمان كنسي
- baskijski: (1.1) eskumiku
- bośniacki: (1.1) ekskomunikacija
- duński: (1.1) ekskommunikation w
- esperanto: (1.1) ekskomuniko
- francuski: (1.1) excommunication ż
- hiszpański: (1.1) excomunión ż
- interlingua: (1.1) anathema
- islandzki: (1.1) kirkjubann n
- łaciński: (1.1) anathema
- niemiecki: (1.1) Exkommunikation ż
- rosyjski: (1.1) отлучение от церкви
- szwedzki: (1.1) exkommunikation w, bannlysning w
- turecki: (1.1) aforoz
- węgierski: (1.1) exkommunikáció
- źródła: