ewangelicyzm (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. wyznania chrześcijańskie powstałe w wyniku reformacji; zob. też ewangelicyzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wyznaniami dominującymi w Cesarstwie Niemieckim były: luteranizm, ewangelicyzm oraz katolicyzm.
składnia:
kolokacje:
(1.1) niemiecki / polski / górnośląski ewangelicyzm • ewangelicyzm reformowanyfaworyzować / zwalczać ewangelicyzm • przejść na ewangelicyzm
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) protestantyzm[2]
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ewangelikalizm mrz, ewangelia ż, ewangelik mos, ewangeliczka ż, ewangelista mos, ewangelistarz mrz, ewangelizacja ż, ewangelizator mos, ewangelizatorka ż, ewangelizowanie n, zewangelizowanie n, ewangeliarz mrz
czas. ewangelizować ndk.
przym. ewangelicki, ewangelizacyjny, ewangelijny, ewangeliczny, ewangelikalny
przysł. ewangelicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. evangelicism[2]
uwagi:
zwykle w lp[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
  2. 2,0 2,1 2,2   Hasło „ewangelicyzm” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  NODES