ferus

ferus (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dziki

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) dzikie zwierzę

odmiana:

(1) (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	ferus	fera	ferum	ferī	ferae	fera
dopełniacz	ferī	ferae	ferī	ferōrum	ferārum	ferōrum
celownik	ferō	ferae	ferō	ferīs
biernik	ferum	feram	ferum	ferōs	ferās	fera
ablatyw	ferō	ferā	ferō	ferīs
wołacz	fere	fera	ferum	ferī	ferae	fera
stopień wyższy ferior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik ferior ferius feriōrēs feriōra dopełniacz feriōris feriōrum celownik feriōrī feriōribus biernik feriōrem ferius feriōrēs feriōra ablatyw feriōre feriōribus wołacz ferior ferius feriōrēs feriōra
stopień najwyższy ferissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik ferissimus ferissima ferissimum ferissimī ferissimae ferissima dopełniacz ferissimī ferissimae ferissimī ferissimōrum ferissimārum ferissimōrum celownik ferissimō ferissimae ferissimō ferissimīs biernik ferissimum ferissimam ferissimum ferissimōs ferissimās ferissima ablatyw ferissimō ferissimā ferissimō ferissimīs wołacz ferissime ferissima ferissimum ferissimī ferissimae ferissima

(2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ferus	ferī
dopełniacz	ferī	ferōrum
celownik	ferō	ferīs
biernik	ferum	ferōs
ablatyw	ferō	ferīs
wołacz	fere	ferī

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fera ż, feritas ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: