front

Podobna pisownia: Front

front (język polski)

front (1.2)

front (1.3)

front (1.5) samochodu

wymowa:: IPA: [frɔ̃nt], AS: [frõnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wojsk. rejon działań wojennych; zob. też front (wojsko) w Wikipedii

(1.2) bud. przód budynku

(1.3) meteorol. strefa między dwiema masami powietrza; zob. też front meteorologiczny w Wikipedii

(1.4) zgromadzenie partii lub osób pod jednym wspólnym programem

(1.5) przód, przednia część

(1.6) związek kilku armii objętych połączonym dowództwem

odmiana:

(1.1-6)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	front	fronty
dopełniacz	frontu	frontów
celownik	frontowi	frontom
biernik	front	fronty
narzędnik	frontem	frontami
miejscownik	froncie	frontach
wołacz	froncie	fronty

przykłady:: (1.1) Jego brat zginął na froncie podczas II wojny światowej.; (1.1) Po bitwie moskiewskiej front przesunął się na zachód.; (1.2) Właściciel pomalował front kamienicy na różowo.; (1.3) Nad wschodnią częścią kraju będzie jeszcze przemieszczał się zimny front.; (1.4) Wczoraj powołany został front jedności narodowej.

składnia:

kolokacje:: (1.2) od frontu; (1.3) front meteorologiczny / atmosferyczny • front ciepły / chłodny / zokludowany / stacjonarny / burzowy • front przechodzi / zanika

synonimy:: (1.2) fronton

antonimy:: (1.1) tył

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. fronton m, frontowiec m, froncik mrz, frontalność ż; przym. frontowy, przyfrontowy; przysł. frontalnie

związki frazeologiczne:: walczyć na dwa fronty

etymologia:

uwagi:: zob. też front w Wikipedii

tłumaczenia:

angielski: (1.1) front, battlefront; (1.3) weather front
baskijski: (1.1) fronte; (1.3) fronte; (1.4) fronte
bułgarski: (1.1) фронт m; (1.3) фронт m
czeski: (1.1) fronta ż; (1.2) fronta ż; (1.3) fronta ż; (1.4) fronta ż
esperanto: (1.5) antaŭo
francuski: (1.1) front m; (1.2) front m; (1.3) front m; (1.4) front m
hiszpański: (1.1) frente m; (1.2) fachada ż, frontis m; (1.3) frente m; (1.4) frente m; (1.5) cara ż, frente ż, delantera ż
nowogrecki: (1.1) μέτωπο n; (1.2) όψη ż, πρόσοψη ż, φάτσα ż; (1.3) μέτωπο n; (1.4) μέτωπο n; (1.5) όψη ż, πρόσοψη ż, φάτσα ż
rosyjski: (1.1) фронт m; (1.3) фронт m
szwedzki: (1.2) front w; (1.5) front w
węgierski: (1.1) front, harctér; (1.2) front, homlokzat; (1.3) front; (1.4) front

źródła:

front (język angielski)

wymowa:: IPA: /fɹʌnt/; wymowa amerykańska^?/i; ^?/i ^?/i; wymowa australijska^?/i

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) przód

(1.2) wojsk. front

(1.3) archit. front

(1.4) daw. początek

czasownik

(2.1) napotkać, skonfrontować

(2.2) być z przodu czegoś

(2.3) być zwróconym przodem do czegoś

przymiotnik

(3.1) przedni

(3.2) wojsk. frontowy

odmiana:: (1) lp front; lm fronts; (2) front, fronted, fronted, fronts, fronting; (3) front; st. wyższy further front; st. najwyższy furthest front