funkcjonalność

funkcjonalność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfũŋkt͡sʲjɔ̃ˈnalnɔɕt͡ɕ], AS: [fũŋkcʹi ̯õnalność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest funkcjonalne

(1.2) funkcja, cecha użytkowa programu lub urządzenia

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	funkcjonalność
dopełniacz	funkcjonalności
celownik	funkcjonalności
biernik	funkcjonalność
narzędnik	funkcjonalnością
miejscownik	funkcjonalności
wołacz	funkcjonalności

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	funkcjonalność
dopełniacz	funkcjonalności
celownik	funkcjonalności
biernik	funkcjonalność
narzędnik	funkcjonalnością
miejscownik	funkcjonalności
wołacz	funkcjonalności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) ergonomiczność, praktyczność, poręczność, ustawność, użyteczność

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. funkcja ż, funkcjonariusz mos, funkcjonariuszka ż

czas. funkcjonować

przym. funkcjonalny

przysł. funkcjonalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też funkcjonalność w Wikipedii

Znaczenie (1.2) jest właściwe dla rejestru fachowego (informatycznego); spotykało się z krytyką normatywistyczną. Zob. też informacje na Wikipedii.

W znaczeniu (1.1) i (1.2) rzeczownik odprzymiotnikowy funkcjonalność nie posiada liczby mnogiej

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) functionality, usability; (1.2) functionality, feature
• bułgarski: (1.1) функционалност ż
• duński: (1.1) funktionalitet w; (1.2) funktionalitet w
• francuski: (1.1) fonctionnalité ż
• hiszpański: (1.1) funcionalidad ż
• niemiecki: (1.1) Funktionalität ż
• rosyjski: (1.1) функциональность ż
• ukraiński: (1.1) функціональність ż
• włoski: (1.1) funzionalità ż

źródła: