głębokość (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ɡwɛ̃mˈbɔkɔɕt͡ɕ], AS[gu̯ẽmbokość], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odległość od powierzchni lub poziomu czegoś w dół, do dna lub w głąb, do wnętrza
(1.2) miejsce położone daleko od powierzchni
(1.3) książk. przen. zdolność wnikania w istotę rzeczy
(1.4) książk. przen. (o uczuciach, stanie psychicznym) prawdziwość, szczerość
(1.5) książk. przen. (o procesach, zjawiskach) powszechność, nieodwracalność
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Jezioro ma głębokość pięciu metrów.
(1.5) Nikt nie przewidział sukcesu Internetu i telefonii komórkowej, nikt też nie przewidział głębokości społecznych zmian, których katalizatorem stały się nowe technologie komunikacyjne[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) głębokość jeziora / morza / oceanu / rzeki / wody • głębokość jaskini / studni • głębokość zanurzenia • głębokość ranyna głębokości • osiągnąć głębokość
synonimy:
(1.2) głębia
(1.3) wnikliwość, dociekliwość
(1.5) głębia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zgłębiec mzw, głąb m, głębia ż, głębina ż
czas. głębić ndk., pogłębić dk., pogłębiać ndk., zgłębiać ndk.
przym. głęboki, głębinowy
przysł. głęboko
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. głęboki + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Polityka, nr 07.03, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  NODES