godność
godność (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) poczucie własnej wartości, szacunek dla samego siebie; zob. też godność w Wikipedii
- (1.2) zaszczytne stanowisko, oficjalna funkcja
- (1.3) przest. nazwisko
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik godność godności dopełniacz godności godności celownik godności godnościom biernik godność godności narzędnik godnością godnościami miejscownik godności godnościach wołacz godności godności
- przykłady:
- (1.1) KOR miał posłanie skierowane do bardzo szerokiego kręgu ludzi, którzy chcieli żyć normalnie, z godnością, w miarę spokojnie[1].
- (1.2) Mój dziadek piastował wysokie godności.
- (1.3) Jak pana godność?
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- w ścisłym związku znaczeniowym z wyrażeniem godzi się — nadaje się, pasuje, ma wartość, a dalej: należy się, wypada itp.
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nazwisko
- angielski: (1.1) dignity; (1.3) surname
- arabski: (1.1) كرامة ż
- baskijski: (1.1) duintasun
- białoruski: (1.1) годнасць ż; (1.2) годнасць ż; (1.3) прозвішча n
- czeski: (1.1) důstojnost
- duński: (1.1) værdighed w
- esperanto: (1.1) digno
- fiński: (1.1) arvokkuus
- francuski: (1.1) dignité ż
- hiszpański: (1.1) dignidad ż; (1.2) cargo m, dignidad ż; (1.3) apellido m
- indonezyjski: (1.1) marwah
- kataloński: (1.1) dignitat ż
- łaciński: (1.1) dignitas ż
- niderlandzki: (1.1) waardigheid ż
- niemiecki: (1.1) Würde ż; (1.3) Name m
- nowogrecki: (1.1) αξιοπρέπεια ż; (1.2) αξίωμα n; (1.3) επώνυμο n, ονοματεπώνυμο n
- nowopruski: (1.1) wertīngisku ż
- osmański: (1.1) آب (âb); (1.2) آب (âb)
- portugalski: (1.1) dignidade ż
- rosyjski: (1.1) достоинство n; (1.3) фамилия ż
- rumuński: (1.1) demnitate ż; (1.2) obraz n
- szwedzki: (1.1) värdighet w
- ukraiński: (1.1) гідність ż
- węgierski: (1.1) méltóság
- włoski: (1.1) dignità ż; (1.2) predicato m; (1.3) cognome m
- źródła:
- ↑ Michnik Adam, Tischner Józef, Żakowski Jacek, Między Panem a Plebanem, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „godny” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.