grota

grota (język polski)

grota (1.1)

grota (1.2)

wymowa:

​, IPA: [ˈɡrɔta], AS: [grota]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geol. naturalne zagłębienie w skale, zwykle niezbyt głębokie; zob. też grota w Wikipedii

(1.2) rel. rodzaj kapliczki lub budowli z figurą umieszczoną w kamiennej niszy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grota	groty
dopełniacz	groty	grot
celownik	grocie	grotom
biernik	grotę	groty
narzędnik	grotą	grotami
miejscownik	grocie	grotach
wołacz	groto	groty

przykłady:

(1.1) Podczas wycieczki zwiedziliśmy grotę.

(1.2) Nabożeństwa w grocie lourdzkiej odbywają się w miesiącach letnich.

składnia:

kolokacje:

(1.2) grota lourdzka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. grotołaz m

przym. grotowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. grotta < łac. crypta < gr. κρυπτός < gr. κρύπτω → chować, ukrywać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) grotto
• arabski: (1.1) مغارة ż
• duński: (1.1) grotte w
• esperanto: (1.1) groto
• francuski: (1.1) grotte ż
• hiszpański: (1.1) gruta ż
• islandzki: (1.1) hellir m, skúti m
• kaszubski: (1.1) grota ż
• niemiecki: (1.1) Grotte ż
• nowogrecki: (1.1) σπηλιά ż, σπήλαιο n
• rosyjski: (1.1) грот m
• rumuński: (1.1) peșteră ż
• szwedzki: (1.1) grotta w
• ukraiński: (1.1) грот m
• węgierski: (1.1) barlang
• włoski: (1.1) grotta ż

źródła:

grota (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geol. grota

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: