wymowa:
IPA[ˌxɛrɛˈtɨt͡sʲci], ASeretycʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rel. dotyczący heretyka, herezji
(1.2) przen. sprzeczny z poglądami ogółu
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ruchy heretyckie, np. katarów, negowały ważność sakramentu Eucharystii[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bogoburczy, heterodoksyjny, nieprawowierny; przest. kacerski[2]
(1.2) obrazoburczy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. herezja ż, heretyk m, heretyczka ż, herezjarcha mos
przysł. heretycko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. heretyk
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dariusz Kasprzak OFMCap, Głos Ojca Pio, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Lidia Wiśniakowska, Słownik synonimów PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-17382-1, s. 89
  NODES