hochsztapler

hochsztapler (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) oszust i aferzysta na dużą skalę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hochsztapler	hochsztaplerzy
dopełniacz	hochsztaplera	hochsztaplerów
celownik	hochsztaplerowi	hochsztaplerom
biernik	hochsztaplera	hochsztaplerów
narzędnik	hochsztaplerem	hochsztaplerami
miejscownik	hochsztaplerze	hochsztaplerach
wołacz	hochsztaplerze	hochsztaplerzy
depr. M. i W. lm: (te) hochsztaplery

przykłady:

(1.1) Powoli sam nawet, nie wiedząc kiedy, zamieniał się z człowieka, w gruncie rzeczy uczciwego w hochsztaplera, a zmysły i próżność mile łaskotane przez Tamarę, dopomogły tej przemianie.

(1.1) Okazało się, że nie jest żadnym hochsztaplerem, lecz przedstawicielem kilku firm zagranicznych, że ma swoje biuro, że często wyjeżdża do Francji, Anglii i Niemiec, że ma własny samochód.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) oszust, przestępca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hochsztaplerstwo n

forma żeńska hochsztaplerka ż

przym. hochsztaplerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Hochstapler

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) con man, cowboy
• francuski: (1.1) chevalier d'industrie m
• niemiecki: (1.1) Hochstapler m
• włoski: (1.1) affarista m, truffatore m, cavaliere d'industria m, impostore m

źródła: