inżynier
inżynier (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek zajmujący się zawodowo inżynierią, mający wyższe wykształcenie techniczne; zob. też inżynier w Wikipedii
- (1.2) daw. człowiek, który zna się na budownictwie wojennym[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik inżynier inżynierowie / inżynierzy dopełniacz inżyniera inżynierów celownik inżynierowi inżynierom biernik inżyniera inżynierów narzędnik inżynierem inżynierami miejscownik inżynierze inżynierach wołacz inżynierze inżynierowie / inżynierzy
- przykłady:
- (1.1) Tym zajmuje się inżynier Kowalski.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) inżynier elektronik / fizyk itd. • tytuł inżyniera • pot. robić inżyniera / mieć inżyniera
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. inżynieria ż
- forma żeńska inżynierka ż
- przym. inżynierski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) engineer
- arabski: (1.1) (mężczyzna) مهندس (muhandis) m; (kobieta) مهندسة (muhandisa) ż
- białoruski: (1.1) інжынер m
- bułgarski: (1.1) инженер m
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 技师 trad. 技師
- chorwacki: (1.1) inženjer m
- czeski: (1.1) inženýr m
- dolnołużycki: (1.1) inženjer m
- duński: (1.1) ingeniør w
- esperanto: (1.1) inĝeniero
- fiński: (1.1) insinööri
- francuski: (1.1) ingénieur m
- galicyjski: (1.1) enxeñeiro m
- górnołużycki: inženjer m
- gudźarati: (1.1) ઇજનેર m (ījanēra)
- hebrajski: (1.1) מהנדס m (mehandes)
- hiszpański: (1.1) ingeniero m
- interlingua: (1.1) ingeniero
- islandzki: (1.1) verkfræðingur m
- japoński: (1.1) 技術者 (gijutsusha); (1.2) 工兵 (kōhei)
- jidysz: (1.1) אינזשעניר (inżenir)
- kaszubski: (1.1) inżeniéra m, jinżinéra m
- kataloński: (1.1) enginyer m
- koreański: (1.1) 공병
- litewski: (1.1) inžinierius m
- łaciński: (1.1) ingeniator
- niemiecki: (1.1) Ingenieur m
- nowogrecki: (1.1) μηχανικός m
- portugalski: (1.1) engenheiro
- rosyjski: (1.1) инжене́р m
- rumuński: (1.1) inginer m
- słowacki: (1.1) inžinier
- szwedzki: (1.1) ingenjör
- tuvalu: (1.1) inisinia, initinia
- ukraiński: (1.1) інженер
- węgierski: (1.1) mérnök
- wilamowski: (1.1) inžyniyr m, inżyniyr m
- włoski: (1.1) ingegnere
- źródła:
- ↑ Irena Bajerowa, Wpływ techniki na ewolucję języka polskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk 1980, s. 57.