infano

infano (esperanto)

infanoj (1.1)

patrino kun ŝiaj infanoj (1.2)

morfologia:

infan•o

wymowa:

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dziecko (człowiek przed okresem dojrzewania)

(1.2) dziecko (syn lub córka)

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	infano	infanoj
akuzativo	infanon	infanojn

przykłady:

(1.1) Li legas rakontojn por malgrandaj infanoj. → On czyta opowieści dla małych dzieci.

(1.2) Ili havis tri infanojn. → Mieli troje dzieci.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) homido

(1.2) ido

antonimy:

(1.2) plenkreskulo

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. infaneco, infaneto, infanistino, infanaĵo

przym. infana, seninfana, infaneca

związki frazeologiczne:

al malriĉulo infanoj ne mankas • bonaj infanoj gepatrojn feliĉigas, malbonaj ilin entombigas • bovidon mi atendis, infanon Dio sendis • Dio donis infanon, Dio donos por ĝi panon • en infano vidiĝas, kia homo fariĝos • fabeloj por infanoj • forfluu infano kune kun la bano • infano ne krias, patrino ne scias • infano ŝtelas ovon, grandaĝulo ŝtelas bovon • infanoj kaj fiŝoj voĉon ne havas • infanon malbonigas ne petolado, sed malbona kamarado • ju pli la infanoj bezonas, des pli Dio al vi donas • kiu cedas al sia infano, ĝin pereigas per propra mano • malgrandaj infanoj kaŭzas laboron, grandaj — doloron • malsaĝulo kaj infano parolas la veron • ne laciĝu viaj manoj pri fremdaj infanoj • ne punu edzinon antaŭ infanaj okuloj, ne punu infanojn antaŭ fremduloj • patroj avaras, infanoj malŝparas • pli da infanoj, pli da beno • pli da infanoj, pli da manoj • pli zorgas unu patrino pri dek infanoj, ol dek infanoj pri unu patrino • por patrino ne ekzistas infano malbela • se homoj mankas, infano ankaŭ estas homo

etymologia:

uwagi:

źródła: