inkomodować (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌĩŋkɔ̃mɔˈdɔvat͡ɕ], AS[ĩŋkõmodovać], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) przest. trudzić kogoś, przeszkadzać komuś, niepokoić, sprawiać kłopot, niewygodę; krępować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Będziecie hałasy czynić i inkomodować, to was każę stąd bizunami przepędzić![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. inkomodowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. incommodare od łac. incommodus (zobacz też: commodus, modulacja)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Sapkowski, Wieża Jaskółki, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  NODES