inspiracja
inspiracja (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌĩw̃spʲiˈrat͡sʲja], AS: [ĩũ̯spʹiracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik inspiracja inspiracje dopełniacz inspiracji inspiracji / przest. inspiracyj[2] celownik inspiracji inspiracjom biernik inspirację inspiracje narzędnik inspiracją inspiracjami miejscownik inspiracji inspiracjach wołacz inspiracjo inspiracje
- przykłady:
- (1.2) Naturalnie nie porównuję obu autorów i nie doszukuję się wielkich podobieństw – ja tylko widzę inspiracje w stylu Pacyńskiego.[3]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) natchnienie, wena
- (1.2) zachęta
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. inspirator m, inspiratorka ż, inspirowanie n, zainspirowanie n, inspiracyjność ż
- czas. inspirować ndk., zainspirować dk.
- przym. inspiracyjny, inspiratorski
- przysł. inspirująco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) inspiration
- arabski: (1.1) إلهام ż
- białoruski: (1.2) інспірацыя ż
- bułgarski: (1.1) инспирация ż
- duński: (1.1) inspiration w
- hindi: (1.1) प्रेरणा ż
- hiszpański: (1.1) estro m, inspiración ż
- interlingua: (1.1) inspiration
- jidysz: (1.1) אינספּיראַציע ż, באַגײַסטערונג ż
- macedoński: (1.1) инспирација ż
- niemiecki: (1.1) Inspiration ż
- nowogrecki: (1.1) έμπνευση ż
- rosyjski: (1.1) вдохновение n; (1.2) инспирация ż
- szwedzki: (1.1) inspiration w
- ukraiński: (1.2) інспірація ż
- włoski: (1.1) ispirazione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „inspiracja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „inspiracja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ http://katedra.nast.pl/artykul/651/Pacynski-Tomasz-Sherwood/