karma

karma (język polski)

kocia karma (1.1)

karmy (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkarma], AS: [karma] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zootechn. pokarm dla zwierząt

(1.2) rel. w hinduizmie, buddyzmie i dżinizmie: przeszłe czyny i zamiary mające wpływ na przyszłość czującej istoty (np. człowieka) i jej następne wcielenia; zob. też karma w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karma	karmy
dopełniacz	karmy	karm
celownik	karmie	karmom
biernik	karmę	karmy
narzędnik	karmą	karmami
miejscownik	karmie	karmach
wołacz	karmo	karmy

przykłady:

(1.1) Suszonych rozwielitek używam jako karmy dla ryb akwariowych.

(1.2) Swojej karmie przypisał sprawę wypadku i późniejszych przypadłości.

składnia:

(1.1) karma + dla + D.

kolokacje:

(1.1) sucha / mokra / dobra / zła / pożywna / zdrowa / niezdrowa karma • karma dla zwierząt • worek / zapas karmy • wyłożyć karmę

(1.2) dobra / zła karma

synonimy:

(1.1) pasza, pożywienie, pokarm, jedzenie

(1.2) karman

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pokarm

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. karmienie n, karmnik mrz, karmiciel mos, karmicielka ż, pokarm mrz, karmidło n

czas. karmić ndk., nakarmić dk., dokarmiać ndk., skarmiać ndk., wykarmić dk.

przym. pokarmowy

(1.2)

przym. karmiczny

związki frazeologiczne:

karma wraca • karma wróciła

etymologia:

(1.1) prasł. *kr̥ma, prasł. *kr̥mъ

(1.2) sanskr. कर्म

uwagi:

(1.2) Zwykle w liczbie pojedynczej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fodder, food; (1.2) karma
• arabski: (1.1) علف m; (1.2) كارما ż
• baskijski: (1.2) karma
• białoruski: (1.1) корм m, харч m
• bułgarski: (1.2) карма ż
• duński: (1.1) foder n; (1.2) karma w
• francuski: (1.2) karma m
• hindi: (1.2) कर्म
• japoński: (1.1) 餌 (えさ, esa); (1.2) 業 (ごう, gō)
• niemiecki: (1.1) Futter n; (1.2) Karma n
• pali: (1.2) kamma
• rosyjski: (1.1) корм m; (1.2) карма ż
• sanskryt: (1.2) कर्म
• ukraiński: (1.1) корм m; (1.2) карма ż
• węgierski: (1.2) karma
• włoski: (1.1) mangime m; (1.2) karma m, karman m

źródła:

karma (język angielski)

wymowa:

enPR: kärʹ-mə, IPA: /ˈkɑrmə/, SAMPA: /"kArm@/

bryt. IPA: [ˈkɑː.mə]

amer. IPA: [ˈkɑɹ.mə]

podział przy przenoszeniu wyrazu: kar•ma

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. karma

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. karmic

związki frazeologiczne:

etymologia:

sanskr. कर्म

uwagi:

źródła:

karma (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. karma

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

sanskr. कर्म

uwagi:

źródła:

karma (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) piecyk gazowy

(1.2) rel. karma

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karma	karmy
dopełniacz	karmy	karem
celownik	karmě	karmám
biernik	karmu	karmy
wołacz	karmo	karmy
miejscownik	karmě	karmách
narzędnik	karmou	karmami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) sanskr. कर्म

uwagi:

źródła:

karma (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈkα·ma] • IPA: [ˈkɑːma]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) filoz. karma

odmiana:

przykłady:

(1.1) Karma kan defineres som summen af vores positive og negative handlinger, som i sidste ende vender tilbage til os selv, som en boomerang. → Karmę można zdefiniować jako sumę naszych pozytywnych i negatywnych działań, które ostatecznie wracają do nas samych, jak bumerang.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) sanskr. कर्म

uwagi:

źródła:

karma (język francuski)

wymowa:

IPA: [kaʁ.ma]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. karma

odmiana:

(1.1) lp karma; lm karmas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. karmique

związki frazeologiczne:

etymologia:

sanskr. कर्म

uwagi:

źródła:

karma (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. karma, karman

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. karmový

związki frazeologiczne:

etymologia:

sanskr. कर्म

uwagi:

źródła:

karma (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rel. karma

(1.2) pot. zasłużona kara losu (za jakiś zły postępek)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

sanskr. कर्म

uwagi:

źródła:

karma (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. karma

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

sanskr. कर्म

uwagi:

źródła:

karma (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. karma, karman

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. karman

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

sanskr. कर्म

uwagi:

źródła: