kende

kende (język duński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) znać

(1.2) uznać

(1.3) poznać, rozpoznać

(1.4) archaiczne, biblijne współżyć seksualnie

odmiana:

(1) at kende, kender, kendte, kendt

przykłady:

(1.1) Jeg kender ham ikke. → Nie znam go.

(1.1) I Polen kender vi kun til kirken fra én side, den foran alteret – men hvad er der på den anden side? → W Polsce Kościół znamy tylko z jednej strony, tej przed ołtarzem – ale co jest po drugiej stronie?

(1.1) Den formodede gerningsmand er kendt af politiet. → Domniemany sprawca jest znany policji.

(1.3) Retten kendte hende skyldig. → Sąd uznał ją za winną.

(1.3) Jeg kendte ham på stemmen. → Poznałem go po głosie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) dømme

(1.3) genkende

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kendlig, kendt, ukendt

rzecz. kender w

związki frazeologiczne:

kendeord → przedimek/rodzajnik • lære at kende → poznawać, dowiadywać się

etymologia:

st.nord. kenna

uwagi:

źródła: