klient
klient (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hand. osoba kupująca w sklepie, interesant załatwiający sprawy w urzędzie lub placówce usługowej
- (1.2) daw. hist. ubogi człowiek uzależniony od swojego patrona
- (1.3) pot. bliżej nieokreślony mężczyzna
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klient klienci dopełniacz klienta klientów celownik klientowi klientom biernik klienta klientów narzędnik klientem klientami miejscownik kliencie klientach wołacz kliencie klienci depr. M. i W. lm: (te) klienty - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klient klienty dopełniacz klienta klientów celownik klientowi klientom biernik klienta[1] klienty narzędnik klientem klientami miejscownik kliencie klientach wołacz kliencie klienty
- przykłady:
- (1.1) W sklepie wisiał szyld: „Nasz klient – nasz pan!”.
- (2.1) Klient/serwer to architektura oprogramowania umożliwiająca rozdzielenie pewnych funkcjonalności w celu zwiększenia jego elastyczności i ułatwienia wprowadzania zmian w każdej z części.
- składnia:
- antonimy:
- (1.1) sprzedawca, usługodawca
- (1.2) patron
- (2.1) serwer
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) interesant, petent
- holonimy:
- (1.1) klientela
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- cienki klient • gruby klient
- etymologia:
- uwagi:
- Wymowa tego wyrazu jest dwusylabowa – ‹klijent›[2].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) customer; (2.1) client
- arabski: (1.1) زبون
- baskijski: (1.1) bezero; (2.1) bezero
- białoruski: (1.1) кліент m, пакупнік m; (1.2) кліент m
- bułgarski: (1.1) клиент m
- chiński standardowy: (1.1) 顾客 (gùkè), 客人 (kèrén)
- czeski: (1.1) zákazník m; (2.1) klient m
- duński: (1.1) kunde w
- esperanto: (1.1) kliento
- francuski: (1.1) client m
- gudźarati: (1.1) ગ્રાહક m (grāhaka)
- hiszpański: (1.1) cliente m; (2.1) cliente m
- islandzki: (1.1) viðskiptavinur m, viðskiptamaður m, kúnni m; (2.1) biðlari m
- joruba: (1.1) oníbàárà
- kataloński: (1.1) client m
- łaciński: (1.1) emptor m
- niemiecki: (1.1) Kunde m; (2.1) Client m
- nowogrecki: (1.1) πελάτης m
- rosyjski: (1.1) клиент m; (2.1) клиент m
- słowacki: (1.1) klient m
- szwedzki: (1.1) kund w, klient w
- włoski: (1.1) cliente m; (2.1) client m
- źródła:
- ↑
Hasło „klient” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Porada „podzielny klient” w: Poradnia językowa PWN.
klient (język czeski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) klient
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klient klienti dopełniacz klienta klientů celownik klientovi / klientu klientům biernik klienta klienty wołacz kliente klienti miejscownik klientovi / klientu klientech narzędnik klientem klienty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
klient (język norweski (bokmål))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) klient
- odmiana:
- (1.1) en klient, klienten, klienter, klientene
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło „klient” w: Bokmålsordboka / Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.
klient (język norweski (nynorsk))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) klient
- odmiana:
- (1.1) ein klient, klienten, klientar, klientane
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło „klient” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.
klient (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) klient
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
klient (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) klient
- odmiana:
- (1.1) en klient, klienten, klienter, klienterna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: