kolejarz

kolejarz (język polski)

kolejarz (1.1)

kolejarz (1.1)

wymowa:

IPA: [kɔˈlɛjaʃ], AS: [kolei ̯aš], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) kolej. pracownik kolei

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kolejarz	kolejarze
dopełniacz	kolejarza	kolejarzy
celownik	kolejarzowi	kolejarzom
biernik	kolejarza	kolejarzy
narzędnik	kolejarzem	kolejarzami
miejscownik	kolejarzu	kolejarzach
wołacz	kolejarzu	kolejarze

przykłady:

(1.1) Strajki kolejarzy sparaliżowały cały kraj.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / zostać kolejarzem • pracować jako kolejarz • uczyć się na kolejarza

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) ajzynbaniok, baniok, baniorz

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pracownik

hiponimy:

(1.1) zawiadowca, konduktor, bileter, maszynista

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolej ż, kolejka ż, kolejność ż, kolejówka ż

forma żeńska kolejarka ż

przym. kolejowy, kolejarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kolej + -arz

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) railman, railwayman
• bułgarski: (1.1) железничар m
• czeski: (1.1) železničář m
• francuski: (1.1) cheminot m
• hiszpański: (1.1) ferroviario m
• interlingua: (1.1) ferroviero
• kaszubski: (1.1) banowi m
• kataloński: (1.1) ferroviari m
• kazachski: (1.1) теміржолшы
• łotewski: (1.1) dzelzceļnieks m
• niderlandzki: (1.1) spoorwegman m
• niemiecki: (1.1) Eisenbahner m
• nowogrecki: (1.1) σιδηροδρομικός m
• rosyjski: (1.1) железнодорожник m
• szwedzki: (1.1) järnvägsman w
• węgierski: (1.1) vasutas
• włoski: (1.1) ferroviere m

źródła: