kompleks
kompleks (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) psych. zespół wyobrażeń lub odczuć tkwiących w psychice człowieka i nieakceptowanych przez niego; zob. też kompleks (psychologia) w Wikipedii
- (1.2) bud. zespół budowli i urządzeń, które tworzą jakąś całość
- (1.3) zespół zjawisk lub cech, które są grupowane w całość
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kompleks kompleksy dopełniacz kompleksu kompleksów celownik kompleksowi kompleksom biernik kompleks kompleksy narzędnik kompleksem kompleksami miejscownik kompleksie kompleksach wołacz kompleksie kompleksy
- kolokacje:
- (1.1) kompleks Edypa • kompleks Elektry • kompleks Herostratesa • kompleks niższości • kompleks Medei • mieć / miewać kompleksy • wpędzać w kompleksy
- (1.2) kompleks budynków • kompleks klasztorny / biurowy / szkolny / wojskowy / sportowy / rekreacyjny / leśny / hotelowy
- (1.3) kompleks immunologiczny • kompleks sorpcyjny • kompleks osadowy • kompleks krystaliczny • kompleks Taurydów • kompleks enzymatyczny • kompleks łańcuchowy • kompleks symplicjalny • kompleks aktywny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. komplekson m, kompleksowość ż, kopleksowanie n
- czas. kompleksować ndk.
- przym. kompleksowy
- przysł. kompleksowo
- związki frazeologiczne:
- Kompleks H • kompleks polski
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) complex; (1.2) complex; (1.3) complex
- baskijski: (1.1) konplexu
- francuski: (1.2) complexe
- hiszpański: (1.1) complejo m; (1.2) complejo m
- interlingua: (1.1) complexo
- koreański: (1.1) 콤플렉스 (k’omp’ŭlleksŭ)
- niemiecki: (1.1) Komplex m; (1.2) Komplex m; (1.3) Komplex m
- nowogrecki: (1.1) σύμπλεγμα n, κόμπλεξ n; (1.2) συγκρότημα n; (1.3) συναπάρτισμα n
- rosyjski: (1.1) комплекс m; (1.2) комплекс m
- włoski: (1.2) complesso m
- źródła:
- ↑ z Internetu