konnica

konnica (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. wojsk. formacja wojskowa złożona z uzbrojonych jeźdźców konnych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konnica	konnice
dopełniacz	konnicy	konnic
celownik	konnicy	konnicom
biernik	konnicę	konnice
narzędnik	konnicą	konnicami
miejscownik	konnicy	konnicach
wołacz	konnico	konnice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) lekkozbrojna / ciężkozbrojna konnica • białogwardyjska konnica • pułk / szwadron konnicy • atak / szarża / odwrót / ucieczka konnicy

synonimy:

(1.1) jazda, kawaleria

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) dragonia, husaria, rajtaria

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konny mos, koń mos/mzw

przym. konny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cavalry, mounted troops
• bułgarski: (1.1) конница ż
• słoweński: (1.1) konjenica ż
• ukraiński: (1.1) кінно́та ż, кавале́рія ż

źródła: