kontener

kontener (język polski)

kontener (1.1)

kontener (1.2)

wymowa:

IPA: [kɔ̃nˈtɛ̃nɛr], AS: [kõntẽner], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) standaryzowany pojemnik służący do przechowywania i przewożenia towarów; zob. też kontener (transport) w Wikipedii

(1.2) pot. duży pojemnik na śmieci

(1.3) inform. struktura danych, której zadaniem jest przechowywanie w zorganizowany sposób zbioru danych; zob. też kontener (programowanie) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontener	kontenery
dopełniacz	kontenera	kontenerów
celownik	kontenerowi	kontenerom
biernik	kontener	kontenery
narzędnik	kontenerem	kontenerami
miejscownik	kontenerze	kontenerach
wołacz	kontenerze	kontenery

przykłady:

(1.1) Załadowano kontenery na statek.

(1.1) Kontener zawierał partię przemycanych narkotyków.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) pojemnik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontenerowiec m, konteneryzacja ż

zdrobn. kontenerek m

przym. kontenerowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. container → zbiornik, pojemnik, bak, skrzynia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) dumpster; (1.3) container, collection
• arabski: (1.1) حق m
• baskijski: (1.1) edukiontzi; (1.2) edukiontzi
• białoruski: (1.1) кантэйнер m
• bułgarski: (1.1) контейнер m
• czeski: (1.1) kontejner m
• estoński: (1.1) konteiner; (1.2) prügikonteiner
• hiszpański: (1.1) contenedor m; (1.2) contenedor m
• nowogrecki: (1.1) κοντέινερ n, εμπορευματοκιβώτιο n
• rosyjski: (1.1) контейнер m; (1.2) контейнер m; (1.3) контейнер m

źródła: