kontrrewolucja

kontrrewolucja (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌkɔ̃ntr̥rɛvɔˈlut͡sʲja], AS: [kõntr̦revolucʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. hist. działania stanowiące reakcję w stosunku do rewolucji; zob. też kontrrewolucja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontrrewolucja	kontrrewolucje
dopełniacz	kontrrewolucji	kontrrewolucji / przest. kontrrewolucyj
celownik	kontrrewolucji	kontrrewolucjom
biernik	kontrrewolucję	kontrrewolucje
narzędnik	kontrrewolucją	kontrrewolucjami
miejscownik	kontrrewolucji	kontrrewolucjach
wołacz	kontrrewolucjo	kontrrewolucje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontrrewolucjonista m, kontrrewolucjonistka ż, kontrrewolucyjność ż

przym. kontrrewolucyjny

przysł. kontrrewolucyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. kontr- + rewolucja

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) counter-revolutionary
• baskijski: (1.1) kontrairaultza
• białoruski: (1.1) контррэвалюцыя ż
• bułgarski: (1.1) контрареволюция ż
• czeski: (1.1) kontrarevoluce
• hiszpański: (1.1) contrarrevolución ż
• interlingua: (1.1) contrarevolution
• niemiecki: (1.1) Konterrevolution
• nowogrecki: (1.1) αντεπανάσταση ż
• rosyjski: (1.1) контрреволюция ż
• słowacki: (1.1) kontrarevolúcia ż
• ujgurski: (1.1) ئەكسىلئىنقىلاب
• ukraiński: (1.1) контрреволюція ż
• włoski: (1.1) controrivoluzione ż

źródła: