koparka

koparka (język polski)

koparka (1.1)

wymowa:

IPA: [kɔˈparka], AS: [koparka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) masz. maszyna budowlana, pojazd służący do kopania dużych dołów w miękkim gruncie lub do wybierania gruntu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koparka	koparki
dopełniacz	koparki	koparek
celownik	koparce	koparkom
biernik	koparkę	koparki
narzędnik	koparką	koparkami
miejscownik	koparce	koparkach
wołacz	koparko	koparki

przykłady:

(1.1) Największą trudność w obsłudze koparki stanowi kierowanie jej łyżką.

składnia:

kolokacje:

(1.1) operator / kierowca / gąsienica / łyżka / napęd / … koparki • koparka łyżkowa / jednonaczyniowa

synonimy:

antonimy:

(1.1) spychacz

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kopać ndk.

rzecz. kopacz mzw/mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kopać + -arka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) digger, excavator
• arabski: (1.1) حفارة ż
• baskijski: (1.1) hondeamakina, hondeagailu, indusmakina
• białoruski: (1.1) экскаватар m
• bułgarski: (1.1) екскаватор m, багер m
• czeski: (1.1) rypadlo
• duński: (1.1) gravemaskine w, gravko w
• fiński: (1.1) kaivinkone
• francuski: (1.1) pelle mécanique ż, excavateur m
• hiszpański: (1.1) excavadora ż, pala excavadora ż
• interlingua: (1.1) excavator
• kaszubski: (1.1) kòparka ż
• niemiecki: (1.1) Bagger m
• norweski (bokmål): (1.1) gravemaskin m
• nowogrecki: (1.1) εκσκαφέας m
• rosyjski: (1.1) экскаватор m
• szwedzki: (1.1) grävmaskin w
• ukraiński: (1.1) екскаватор m
• węgierski: (1.1) exkavátor

źródła: