kopytár

kopytár (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) daw. rzem. kopytnik, kopytarz, kopyciarz – rzemieślnik wyrabiający kopyta szewskie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kopyto n, kopýtko n, kopytník m, kopýtkovité n lm

przym. kopytný, kopytový, kopytovitý

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: