kopyto

kopyto (język polski)

kopyta (1.1)

ale kopyta (1.2)!

kopyta (1.3)

kopyto (1.4)

kopyta (1.5)

kopyto (1.6)

wymowa:

IPA: [kɔˈpɨtɔ], AS: [kopyto] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zool. rogowe zakończenie kończyn niektórych ssaków; zob. też kopyto (zoologia) w Wikipedii

(1.2) przen. żart. stopa lub noga

(1.3) rzem. obuw. drewniane narzędzie szewskie służące do formowania obuwia zob. też kopyto szewskie w Wikipedii

(1.4) rzem. obuw. metalowe narzędzie szewskie służące jako podpora, np. podczas wbijania gwoździ w podeszwę

(1.5) środ. wędk. rodzaj sztucznej przynęty na ryby

(1.6) środ. pistolet

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kopyto	kopyta
dopełniacz	kopyta	kopyt
celownik	kopytu	kopytom
biernik	kopyto	kopyta
narzędnik	kopytem	kopytami
miejscownik	kopycie	kopytach
wołacz	kopyto	kopyta

przykłady:

(1.1) Konie chrapały i wyprężone ich nogi silnie biły kopytami w twardą drogę, żeby się na niej utrzymać.

(1.2) Zabieraj stąd te swoje kopyta!

(1.3) Pilnuj szewcze kopyta.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) prawidło

(1.6) gnat, klamka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kopytnik m, kopytka nmos, Kopydłowo n, kopytne nmos, przykopytnik m

zdrobn. kopytko n

przym. kopytny, kopytowy

związki frazeologiczne:

ruszyć z kopyta • wyciągnąć kopyta • zjeść konia z kopytami • na jedno kopyto • skarżypyta bez kopyta • przerobić na własne kopyto • włazić z kopytami

etymologia:

prasł. *kopyto → 'kopyto'

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta

tłumaczenia:

(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pistolet

• albański: (1.1) thundër ż
• angielski: (1.1) hoof
• baskijski: (1.1) apatx; (1.3) orkoi
• białoruski: (1.1) капыт m
• bułgarski: (1.1) копито n
• duński: (1.1) hov w
• esperanto: (1.1) hufo
• farerski: (1.1) hógvur m
• fiński: (1.1) kavio
• francuski: (1.1) sabot m
• hiszpański: (1.1) pezuña ż, casco m; (1.3) horma ż
• islandzki: (1.1) hófur m
• japoński: (1.1) 蹄(ひづめ)
• kazachski: (1.1) тұяқ
• niderlandzki: (1.1) hoef m
• niemiecki: (1.1) Huf m
• norweski (bokmål): (1.1) hov m
• nowogrecki: (1.1) οπλή ż
• rosyjski: (1.1) копыто n
• słowacki: (1.1) kopyto n; (1.3) kopyto n
• szwedzki: (1.1) hov w
• ukraiński: (1.1) копито n
• węgierski: (1.1) pata
• wilamowski: (1.1) huf m, hu̐f m, hüf m, kopyt ż; (1.3) łȧjst ż

źródła:

kopyto (język czeski)

kopyta (1.1)

kopyta (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zool. kopyto

(1.2) kopyto (narzędzie służące do formowania obuwia)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kopyto	kopyta
dopełniacz	kopyta	kopyt
celownik	kopytu	kopytům
biernik	kopyto	kopyta
wołacz	kopyto	kopyta
miejscownik	kopytě / kopytu	kopytech
narzędnik	kopytem	kopyty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

na jedno kopyto

etymologia:

uwagi:

źródła:

kopyto (język słowacki)

kopytá (1.1)

kopytá (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zool. kopyto

(1.2) kopyto (narzędzie szewskie)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) konské kopytá

(1.2) natiahnuť topánku na kopyto

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kopýtko n, kopytník m, kopýtkovité n, kopytár m

przym. kopytový, kopytný

związki frazeologiczne:

rozniesť niečo na kopytách • otrčiť kopytá • všetko je na jedno kopyto

etymologia:

uwagi:

źródła: