kosmacz

kosmacz (język polski)

kosmacz (2.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. etn. mit. demon leśny, dziki mąż, satyr

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ornit. pot. myszołów włochaty (Buteo lagopus)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kosmacz	kosmacze
dopełniacz	kosmacza	kosmaczów
celownik	kosmaczowi	kosmaczom
biernik	kosmacza	kosmaczów
narzędnik	kosmaczem	kosmaczami
miejscownik	kosmaczu	kosmaczach
wołacz	kosmaczu	kosmacze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kosmacz	kosmacze
dopełniacz	kosmacza	kosmaczy
celownik	kosmaczowi	kosmaczom
biernik	kosmacza	kosmacze
narzędnik	kosmaczem	kosmaczami
miejscownik	kosmaczu	kosmaczach
wołacz	kosmaczu	kosmacze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) koszmacz m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kosmyk m, kosmatość ż, koszmacz m

przym. kosmaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też kosmacz w Wikipedii

tłumaczenia:

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: myszołów włochaty

źródła: