kruchy
kruchy (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kruchy krucha kruche krusi kruche dopełniacz kruchego kruchej kruchego kruchych celownik kruchemu kruchej kruchemu kruchym biernik kruchego kruchy kruchą kruche kruchych kruche narzędnik kruchym kruchą kruchym kruchymi miejscownik kruchym kruchej kruchym kruchych wołacz kruchy krucha kruche krusi kruche stopień wyższy bardziej kruchy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej kruchy bardziej krucha bardziej kruche bardziej krusi bardziej kruche dopełniacz bardziej kruchego bardziej kruchej bardziej kruchego bardziej kruchych celownik bardziej kruchemu bardziej kruchej bardziej kruchemu bardziej kruchym biernik bardziej kruchego bardziej kruchy bardziej kruchą bardziej kruche bardziej kruchych bardziej kruche narzędnik bardziej kruchym bardziej kruchą bardziej kruchym bardziej kruchymi miejscownik bardziej kruchym bardziej kruchej bardziej kruchym bardziej kruchych wołacz bardziej kruchy bardziej krucha bardziej kruche bardziej krusi bardziej kruche stopień najwyższy najbardziej kruchy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej kruchy najbardziej krucha najbardziej kruche najbardziej krusi najbardziej kruche dopełniacz najbardziej kruchego najbardziej kruchej najbardziej kruchego najbardziej kruchych celownik najbardziej kruchemu najbardziej kruchej najbardziej kruchemu najbardziej kruchym biernik najbardziej kruchego najbardziej kruchy najbardziej kruchą najbardziej kruche najbardziej kruchych najbardziej kruche narzędnik najbardziej kruchym najbardziej kruchą najbardziej kruchym najbardziej kruchymi miejscownik najbardziej kruchym najbardziej kruchej najbardziej kruchym najbardziej kruchych wołacz najbardziej kruchy najbardziej krucha najbardziej kruche najbardziej krusi najbardziej kruche
- przykłady:
- (1.1) Pan i pani zamawiali kruche ciastka, na co kelner oświadczał: „U nas wszystkie ciastka są kruche”[1].
- (1.2) Dostojny Zeus przytulał do szerokiej piersi kruche ciało Ganimeda[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kruchy lód • sałata krucha • wierzba krucha
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kruszon mrz, kruchość ż, kruszywo n, kruszonka ż, kruszarnia ż, kruszarka ż, kruszyna ż, kruszynka ż, kruszec m, skrucha ż, kruszenie n, skruszenie n, pokruszenie n
- czas. kruszyć ndk., skruszyć dk., pokruszyć dk.
- przym. kruchutki, kruchuteńki, kruchusieńki, skruszony, kruszcowy
- przysł. krucho, kruchutko, kruchuteńko, kruchusieńko
- związki frazeologiczne:
- stąpać po kruchym lodzie
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) brittle; (1.2) fragile
- arabski: (1.2) قصيم
- azerski: (1.1) davamsız; (1.2) davamsız
- bułgarski: (1.1) крехък
- czeski: (1.1) křehký
- duński: (1.1) skrøbelig; (1.2) skrøbelig
- francuski: (1.2) fragile, délicat
- kataloński: (1.1) fràgil; (1.2) fràgil
- niemiecki: (1.1) zerbrechlich
- rosyjski: (1.1) хрупкий; (1.2) хрупкий
- szwabski: (1.1) zrbrächlich
- szwedzki: (1.1) spröd, skör, bräcklig, o pieczywie frasig, o mięsie mör; (1.2) spröd, skör, bräcklig, vek, klen, skröplig
- ukraiński: (1.1) крихкий
- włoski: (1.2) fragile
- źródła:
- ↑ Joanna Kulmowa, Topografia myślenia, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Witold Jabłoński, Dzieci nocy, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.