kwiaciarz

kwiaciarz (język polski)

kwiaciarz (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkfʲjät͡ɕaʃ], AS: [kfʹi ̯äćaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• podw. art.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zaw. ogrod. sprzedawca kwiatów, pracownik kwiaciarni

(1.2) zaw. hodowca kwiatów

(1.3) wytwórca sztucznych kwiatów

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kwiaciarz	kwiaciarze
dopełniacz	kwiaciarza	kwiaciarzy
celownik	kwiaciarzowi	kwiaciarzom
biernik	kwiaciarza	kwiaciarzy
narzędnik	kwiaciarzem	kwiaciarzami
miejscownik	kwiaciarzu	kwiaciarzach
wołacz	kwiaciarzu	kwiaciarze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) sprzedawca

(1.2) ogrodnik

(1.3) rzemieślnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kwiaciarnia ż, kwiat m, kwietnik m, kwiecień m, kwiaciarstwo n, kwitnienie n

forma żeńska kwiaciarka ż

czas. kwitnąć ndk., przekwitać ndk., ukwiecić dk.

przym. kwiecisty, kwietniowy, kwiatowy

przysł. kwiecisto

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) florist
• bułgarski: (1.1) цветар m; (1.2) цветар m
• hiszpański: (1.1) florista m; (1.2) floricultor m
• litewski: (1.2) gėlininkas m
• niemiecki: (1.1) Blumenverkäufer m, Blumenhändler m; (1.2) Blumenzüchter m
• rosyjski: (1.1) цветочник; (1.2) цветовод
• słowacki: (1.1) kvetinár m
• szwedzki: (1.1) blomsterhandlare w
• ukraiński: (1.1) квітникар m
• włoski: (1.1) fiorista m, ż

źródła: