lędźwie
lędźwie (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈlɛ̃ɲd͡ʑvʲjɛ], AS: [lẽńʒ́vʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- odmiana:
- (1.1-3) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik lędźwie dopełniacz lędźwi celownik lędźwiom biernik lędźwie narzędnik lędźwiami miejscownik lędźwiach wołacz lędźwie
- przykłady:
- (1.2) Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli; / spraw, by lędźwie ich zawsze się chwiały[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- syn z lędźwi moich
- uwagi:
- (1.1-2) forma mianownika „lędźwia” jest nieprawidłowa[3]
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) loins
- duński: (1.1) lænd w
- esperanto: (1.1) lumbo
- hiszpański: (1.1) lomo m
- łaciński: (1.1) lumbus m
- szwedzki: (1.1) länd w
- wilamowski: (1.1) łent ż, łend ż
- włoski: (1.1) lombo lm
- źródła:
- ↑ Księga Psalmów 69,24, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Augustyn Jankowski, Lech Stachowiak).
- ↑ Hasło „lędźwie” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, ISBN 8301126604, s. 395.