luogo

luogo (język włoski)

wymowa:

IPA: /ˈlwɔgo/

podział przy przenoszeniu wyrazu: luo•go

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) miejsce (przestrzeń, którą można czymś zająć lub zapełnić)

(1.2) miejsce (część powierzchni Ziemi, mniej lub bardziej rozległa)

(1.3) miejsce (określony fragment na powierzchni ciała)

(1.4) miejsce (wycinek przestrzeni, w którym coś się dzieje lub działo)

(1.5) miejsce (część jakiejś przestrzeni, budynek, pomieszczenie służące określonym celom)

(1.6) rzad. miejsce (fragment tekstu)

(1.7) przen. odpowiednie miejsce lub czas

(1.8) przen. miejsce (w klasyfikacji)

(1.9) przen. miejsce, rola (kogoś, czegoś)

(1.10) przen. książk. przest. status społeczny, pochodzenie

odmiana:

(1.1-10) lp luogo; lm luoghi

przykłady:

(1.3) Il soldato aveva ferite in vari luoghi del corpo. → Żołnierz miał rany w różnych miejscach na ciele.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dare luogo → ustąpić miejsca, zrobić miejsce

(1.2) luoghi marittimi / montani → miejsca nadmorskie / górskie • il luogo di nascita / di residenza / di morte → miejsce urodzenia / zamieszkania / śmierci

(1.4) il luogo del delitto → miejsce przestępstwa • il luogo della battaglia → miejsce bitwy

(1.5) luogo di culto / di preghiera → miejsce kultu / modlitwy • luogo di pena → zakład karny • luogo pubblico → miejsce publiczne

synonimy:

(1.1) spazio

(1.2) posto, zona

(1.6) passo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1) dare luogo → prowadzić, doprowadzać, skutkować

(1.6) luogo comune → komunał, banał

(1.7) a tempo e luogo → w odpowiednim miejscu i czasie • avere luogo → mieć miejsce, zdarzać się • fuori luogo → nie na miejscu, niestosowny

(1.8) in primo luogo → po pierwsze • in secondo luogo → po drugie

(1.9) in luogo di → w miejsce, zamiast

etymologia:

łac. locus

uwagi:

źródła: