magnetyzm

magnetyzm (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fiz. zjawiska i właściwości materii odnoszące się do oddziaływania pól magnetycznych; zob. też magnetyzm w Wikipedii

(1.2) przen. siła przyciągająca

(1.3) przest. filoz. tajemnicza siła tkwiąca w istocie żywej, która wpływa na inne jednostki; zob. też magnetyzm zwierzęcy w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) charyzma, czar, magnetyczność, urok

(1.3) magnetyzm zwierzęcy, mesmeryzm

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. magnes mrz, magnesyn mrz, magneto n, magnetyczność ż, magnetyt mrz, magnetyzer mos, magnesowanie n, magnetyzowanie n

czas. magnesować ndk., magnetyzować ndk.

przym. magnesowy, magnetyczny

przysł. magnetycznie

przyr. magneto-

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. magnétisme < franc. magnétique + -isme → magnetyczny + -izm

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) magnetisme
• angielski: (1.1) magnetism; (1.2) magnetism
• azerski: (1.1) maqnetizm
• białoruski: (1.1) магнетызм m
• bułgarski: (1.1) магнетизъм m; (1.2) магнетизъм m
• chorwacki: (1.1) magnetizam m
• czeski: (1.1) magnetismus m
• francuski: (1.1) magnétisme m
• hiszpański: (1.1) magnetismo m
• kataloński: (1.1) magnetisme m
• litewski: (1.1) magnetizmas m
• łotewski: (1.1) magnētisms m; (1.2) pievilcība ż
• niemiecki: (1.1) Magnetismus m
• portugalski: (1.1) magnetismo m; (1.3) mesmerismo m
• słowacki: (1.1) magnetizmus m
• telugu: (1.1) అయస్కాంతశక్తి
• turecki: (1.1) manyetizma, mıknatıslık; (1.2) cazibe; (1.3) manyetizma
• ukraiński: (1.1) магнетизм m
• węgierski: (1.1) mágnesesség
• wietnamski: (1.1) từ tính
• włoski: (1.1) magnetismo m

źródła: