manicheizm
manicheizm (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. filoz. system religijno-filozoficzny, stworzony przez Maniego, zgodnie z którym podstawą bytu są dwie przeciwstawne siły: dobro i zło oraz światło i ciemność[1][2]; zob. też manicheizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik manicheizm dopełniacz manicheizmu celownik manicheizmowi biernik manicheizm narzędnik manicheizmem miejscownik manicheizmie[3] wołacz manicheizmie[3]
- przykłady:
- (1.1) Podstawowym elementem manicheizmu jest dualizm.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) religia
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. manichejczyk mos, manichejka ż
- przym. manichejski, manicheistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. Manichaeism, franc. manichéisme, niem. Manichäismus, od perskiego imienia Mani, które nosił twórca systemu[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) Manigeïsme
- amharski: (1.1) ማኒኪስም (manikism)
- asturyjski: (1.1) maniqueísmu m
- bułgarski: (1.1) манихейство n
- czeski: (1.1) manicheismus m, manichejství n
- duński: (1.1) manikæisme w
- esperanto: (1.1) Maniĥeismo, Manikeismo
- estoński: (1.1) manilus, manihheism
- francuski: (1.1) manichéisme m
- hiszpański: (1.1) maniqueísmo m
- islandzki: (1.1) manikeismi m
- japoński: (1.1) マニ教 (マニきょう, manikyō)
- khmerski: (1.1) សាសនាម៉ានី (saahniəmaanii)
- koreański: (1.1) 마니교 (manigyo)
- niemiecki: (1.1) Manichäismus m
- nowogrecki: (1.1) μανιχαϊσμός m
- ormiański: (1.1) մանիքեություն
- prowansalski: (1.1) maniqueïsme
- rosyjski: (1.1) манихеизм m, манихейство n
- szwedzki: (1.1) manikeism w
- tajski: (1.1) ศาสนามาณีกี (sātnāmānīkī)
- włoski: (1.1) manicheismo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „manicheizm” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 3,0 3,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.