marynarka
marynarka (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kraw. rodzaj męskiej kurtki, noszonej jako część garnituru lub munduru
- (1.2) wojsk. wojska walczące na wodzie
- (1.3) ogół statków, infrastruktury i ich obsługi przeznaczonych do jednego celu
- (1.4) rzad. neol. kobieta należąca do załogi okrętu[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik marynarka marynarki dopełniacz marynarki marynarek celownik marynarce marynarkom biernik marynarkę marynarki narzędnik marynarką marynarkami miejscownik marynarce marynarkach wołacz marynarko marynarki
- przykłady:
- (1.1) Zbigniew wygląda bardzo elegancko w tej marynarce.
- (1.2) Mój ojciec służył w marynarce, był marynarzem na niszczycielu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) marynarka dwurzędowa / jednorzędowa • zakładać / nosić marynarkę
- (1.2) wstąpić / zaciągnąć się do marynarki • służyć w marynarce
- (1.3) marynarka wojenna / handlowa
- hiperonimy:
- (1.1) ubranie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. marynarz mos
- przym. marynarkowy, marynarski, marynistyczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) xhaketë ż
- angielski: (1.1) jacket, coat; (1.2) navy, marine
- bułgarski: (1.1) сако n; (1.2) марина ż
- duński: (1.1) jakke w; (1.2) søværn n
- esperanto: (1.1) jako; (1.2) mararmeo
- estoński: (1.2) merevägi
- francuski: (1.1) veste ż; (1.2) marine ż
- hiszpański: (1.1) chaqueta ż, americana ż, saco m; (1.2) marina ż, armada ż
- jidysz: (1.1) פּידזשאַק m (pidżak)
- niemiecki: (1.1) Jacke ż, Jakett n; (1.2) Kriegsmarine ż; (1.3) Marine ż
- nowogrecki: (1.1) σακάκι n; (1.2) ναυτικό n
- nowopruski: (1.1) wilnis m
- rosyjski: (1.1) пиджак m; (1.2) флот m
- szwedzki: (1.1) kavaj w
- włoski: (1.1) giacca ż; (1.2) marina ż
- źródła:
- ↑ Hasło „marynarka” w: Słownik nazw żeńskich polszczyzny, pod red. Agnieszki Małochy-Krupy, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2015, ISBN 978-83-229-3465-4.