michalita

michalita (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmʲixaˈlʲita], AS: [mʹiχalʹita], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. zakonnik katolicki ze Zgromadzenia św. Michała Archanioła; zob. też michalita w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	michalita	michalici
dopełniacz	michality	michalitów
celownik	michalicie	michalitom
biernik	michalitę	michalitów
narzędnik	michalitą	michalitami
miejscownik	michalicie	michalitach
wołacz	michalito	michalici

przykłady:

(1.1) Habit michalitów stanowi czarna sutanna bez zewnętrznych guzików, przepasana czarnym pasem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ksiądz / ojciec / brat michalita • księża / ojcowie / bracia michalici • generał michalitów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zakonnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Michał mos

forma żeńska michalitka ż

przym. michalicki, Michałowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Michał + -ita < łac. Michael < gr. Μιχαήλ (Michael) < hebr. מיכאל (michael) < hebr. אל + כ־ + מי → dosł. „któż jak Bóg”

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: