miedź
miedź (język polski)
edytuj
- wymowa:
- , wymowa 2, IPA: [mʲjɛ̇ʨ̑], AS: [mʹi ̯ėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• podw. art.• i → j
- homofon: mieć
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chem. metal, pierwiastek chemiczny o symbolu Cu i liczbie atomowej 29; zob. też miedź w Wikipedii
- (1.2) przen. pieniądz, zwłaszcza miedziany
- odmiana:
- (1.1-2) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik miedź dopełniacz miedzi celownik miedzi biernik miedź narzędnik miedzią miejscownik miedzi wołacz miedzi
- przykłady:
- (1.1) Miedź jest metalem kolorowym.
- (1.2) Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) miedź elektrolityczna / fosforowa / hutnicza / koloidalna / rafinowana • acetylenek / tlenek / wodorotlenek miedzi
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miedziowiec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. miedziak m, miedziaczek m, miedziowiec m, miedzian m, miedzianka ż, miednica ż, miedziowanie n, pomiedziowanie n
- czas. miedziować ndk., pomiedziować dk.
- przym. miedziany, miedziowy
- przysł. miedziowo
- tem. słow. miedzio-
- związki frazeologiczne:
- jak się nie ma miedzi, to się na dupie siedzi
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- nie mylić z: mieć
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) koper
- albański: (1.1) bakër m
- amharski: (1.1) መዳብ
- angielski: (1.1) copper
- arabski: (1.1) نحاس
- asturyjski: (1.1) cobre m
- baskijski: (1.1) kobre
- białoruski: (1.1) медзь ż
- bułgarski: (1.1) мед ż
- buriacki: (1.1) зэд
- chorwacki: (1.1) bakar
- czeski: (1.1) měď
- dolnołużycki: (1.1) kupor m
- duński: (1.1) kobber n
- esperanto: (1.1) kupro
- fiński: (1.1) kupari
- francuski: (1.1) cuivre m
- gocki: (1.1) 𐌰𐌹𐌶 n; (1.2) 𐌰𐌹𐌶 n
- górnołużycki: (1.1) kopor m, mjedź ż
- hiszpański: (1.1) cobre m
- indonezyjski: (1.1) tembaga
- japoński: (1.1) 銅, 赤金
- karelski: (1.1) vaski
- kaszubski: (1.1) kòper m
- kataloński: (1.1) coure m
- litewski: (1.1) varis m
- łaciński: (1.1) cuprum n
- macedoński: (1.1) бакар m
- mongolski: (1.1) зэс
- niderlandzki: (1.1) koper
- niemiecki: (1.1) Kupfer n
- nowogrecki: (1.1) χαλκός m
- ormiański: (1.1) պղինձ
- perski: (1.1) مس
- portugalski: (1.1) cobre m
- północnolapoński: (1.1) veaiki
- rosyjski: (1.1) медь ż
- słowacki: (1.1) meď ż
- słoweński: (1.1) baker
- szwedzki: (1.1) koppar
- ukraiński: (1.1) мідь ż
- volapük: (1.1) kuprin
- węgierski: (1.1) réz, vörösréz
- wietnamski: (1.1) đồng
- wilamowski: (1.1) köpper n, köpfer ż
- włoski: (1.1) rame m
- źródła:
- ↑ 1. list św. Pawła apostoła do Koryntian 13,1, w: Biblia Tysiąclecia.
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 247.