mieszkać
mieszkać (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik mieszkać czas teraźniejszy mieszkam mieszkasz mieszka mieszkamy mieszkacie mieszkają czas przeszły m mieszkałem mieszkałeś mieszkał mieszkaliśmy mieszkaliście mieszkali ż mieszkałam mieszkałaś mieszkała mieszkałyśmy mieszkałyście mieszkały n mieszkałom mieszkałoś mieszkało tryb rozkazujący niech mieszkam mieszkaj niech mieszka mieszkajmy mieszkajcie niech mieszkają pozostałe formy czas przyszły m będę mieszkał,
będę mieszkaćbędziesz mieszkał,
będziesz mieszkaćbędzie mieszkał,
będzie mieszkaćbędziemy mieszkali,
będziemy mieszkaćbędziecie mieszkali,
będziecie mieszkaćbędą mieszkali,
będą mieszkaćż będę mieszkała,
będę mieszkaćbędziesz mieszkała,
będziesz mieszkaćbędzie mieszkała,
będzie mieszkaćbędziemy mieszkały,
będziemy mieszkaćbędziecie mieszkały,
będziecie mieszkaćbędą mieszkały,
będą mieszkaćn będę mieszkało,
będę mieszkaćbędziesz mieszkało,
będziesz mieszkaćbędzie mieszkało,
będzie mieszkaćczas zaprzeszły m mieszkałem był mieszkałeś był mieszkał był mieszkaliśmy byli mieszkaliście byli mieszkali byli ż mieszkałam była mieszkałaś była mieszkała była mieszkałyśmy były mieszkałyście były mieszkały były n mieszkałom było mieszkałoś było mieszkało było forma bezosobowa czasu przeszłego mieszkano tryb przypuszczający m mieszkałbym,
byłbym mieszkałmieszkałbyś,
byłbyś mieszkałmieszkałby,
byłby mieszkałmieszkalibyśmy,
bylibyśmy mieszkalimieszkalibyście,
bylibyście mieszkalimieszkaliby,
byliby mieszkaliż mieszkałabym,
byłabym mieszkałamieszkałabyś,
byłabyś mieszkałamieszkałaby,
byłaby mieszkałamieszkałybyśmy,
byłybyśmy mieszkałymieszkałybyście,
byłybyście mieszkałymieszkałyby,
byłyby mieszkałyn mieszkałobym,
byłobym mieszkałomieszkałobyś,
byłobyś mieszkałomieszkałoby,
byłoby mieszkałoimiesłów przymiotnikowy czynny m mieszkający, niemieszkający ż mieszkająca, niemieszkająca mieszkające, niemieszkające n mieszkające, niemieszkające imiesłów przysłówkowy współczesny mieszkając, nie mieszkając rzeczownik odczasownikowy mieszkanie, niemieszkanie
- kolokacje:
- (1.1) mieszkać w Warszawie / Polsce / Londynie / budynku / hotelu / namiocie / … • mieszkać u babci / rodziców / kochanki / … • mieszkać na wsi / statku / … • mieszkać przy ulicy Kolorowej 21
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mieszkanie n, mieszkanko n, mieszkaniec m, mieszkanka ż, mieszkaniówka ż, mieszkalnictwo n, zamieszkanie n, zamieszkiwanie n
- czas. pomieszkiwać ndk., pomieszkać dk., zamieszkiwać ndk., zamieszkać dk., omieszkać dk.
- przym. mieszkaniowy, mieszkalny, zamieszkały
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zwlekać
- angielski: (1.1) live, reside
- arabski: (1.1) سكن
- baskijski: (1.1) bizi izan
- białoruski: (1.1) жыць, пражываць
- chiński standardowy: (1.1) 住 (zhù)
- chorwacki: (1.1) stanovati, živjeti
- czeski: (1.1) bydlet
- dolnołużycki: (1.1) bydliś
- duński: (1.1) bo
- esperanto: (1.1) loĝi
- fiński: (1.1) asua
- francuski: (1.1) habiter
- górnołużycki: (1.1) bydlić
- hebrajski: (1.1) לגור (lagur)
- hindi: (1.1) रहना
- hiszpański: (1.1) vivir, residir, habitar
- islandzki: (1.1) búa
- japoński: (1.1) 住む (すむ, sumu), 暮らす (くらす, kurasu)
- jidysz: (1.1) וווינען (wojnen)
- kaszubski: (1.1) mieszkac
- kazachski: (1.1) тұру
- litewski: (1.1) gyventi
- łaciński: (1.1) habito
- niderlandzki: (1.1) wonen
- niemiecki: (1.1) wohnen
- norweski (bokmål): (1.1) bo
- norweski (nynorsk): (1.1) bu
- nowogrecki: (1.1) μένω, κατοικώ, ζω
- ormiański: (1.1) ապրել
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) жить, проживать
- rumuński: (1.1) trăi
- suahili: (1.1) kaa
- szwedzki: (1.1) bo
- ukraiński: (1.1) жити, мешкати
- wilamowski: (1.1) vönn, wön
- włoski: (1.1) abitare
- wolof: (1.1) dëkk
- źródła:
- ↑ Juliusz Zborowski, Z dziejów języka nowopolskiego, „Język Polski” nr 6/1913, s. 170.