monoteisme

monoteisme (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rel. jedynobóstwo, monoteizm

odmiana:

przykłady:

(1.1) Nogle religioner har en enkelt gud (monoteisme), mens andre har flere guder (polyteisme). → dosł. Niektóre religie mają jednego boga (monoteizm), podczas gdy inne mają wielu bogów (politeizm).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) polyteisme

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

monoteisme (język kataloński)

wymowa:

IPA: [munutəˈizmə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. jedynobóstwo, monoteizm

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: