morfem
morfem (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik morfem morfemy dopełniacz morfemu morfemów celownik morfemowi morfemom biernik morfem morfemy narzędnik morfemem morfemami miejscownik morfemie morfemach wołacz morfemie morfemy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- holonimy:
- (1.1) słowo
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. morfemiczny, morfemowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) morpheme
- duński: (1.1) morfem n
- esperanto: (1.1) morfemo
- francuski: (1.1) morphème m
- hiszpański: (1.1) morfema m
- niemiecki: (1.1) Morphem n
- nowogrecki: (1.1) μόρφημα n
- rosyjski: (1.1) морфема ż
- szwedzki: (1.1) morfem n
- ukraiński: (1.1) морфема ż
- węgierski: (1.1) morféma
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
morfem (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1) ett morfem, morfemet, morfem, morfemen
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „morfem” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.