music

music (język angielski)

wymowa:

enPR: myo͞o'zĭk, IPA: /ˈmjuːzɪk/, SAMPA: /"mju:zIk/

wymowa amerykańska

wymowa brytyjska

​ ​

znaczenia:

rzeczownik niepoliczalny

(1.1) muzyka

odmiana:

przykłady:

(1.1) Young people like listening to music. → Młodzi ludzie lubią słuchać muzyki.

(1.1) She tapped her hand in time to the music. → Stukała ręką w rytm muzyki.

(1.1) I can't listen to my music! Every time I put it on loud, Mom shouts at me to turn it down! → Nie mogę słuchać mojej muzyki! Zawsze, gdy ją głośno puszczam, mama krzyczy, żebym ściszył!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. musician, musical, musicianship, musicality

przym. musical, unmusical

przysł. musically

związki frazeologiczne:

face the music • music to one's ears

etymologia:

średnioang. < st.franc. musique < łac. musica

uwagi:

źródła:

music (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) muzyczny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. musical

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: