nasiono

nasiono (język polski)

nasiona (1.1)

wymowa:

IPA: [naˈɕɔ̃nɔ], AS: [naśõno], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. organ roślin nasiennych składający się z zarodka, tkanki zapasowej i łupiny nasiennej; zob. też nasiono w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nasiono	nasiona
dopełniacz	nasiona	nasion
celownik	nasionu	nasionom
biernik	nasiono	nasiona
narzędnik	nasionem	nasionami
miejscownik	nasionie	nasionach
wołacz	nasiono	nasiona

przykłady:

(1.1) Żołnierze asyryjscy są dobrze wyćwiczeni. Gdy zaciągają się do wojska zasadzają nasiona drzew i codziennie skaczą ponad miejscem, gdzie je zasadzili.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ziarno

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nasienie n, nasiennictwo n, nasiennik m, nasiennia ż, nasionnica ż, nasianie n, nasiewanie n

zdrobn. nasionko n

czas. siać, nasiać dk., nasiewać ndk.

przym. nasienny, nasienniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *nasěnьje nasienie, ziarno wysiewane, przeznaczone na siew

uwagi:

tłumaczenia:

• aleucki: (1.1) qasaq, qaasa-x̂
• angielski: (1.1) seed
• arabski: (1.1) حبة, بزور, بذرة
• baskijski: (1.1) hazi
• bhodźpuri: (1.1) बीज m
• duński: (1.1) frø n
• elfdalski: (1.1) frie n
• esperanto: (1.1) semo
• francuski: (1.1) graine ż
• friulski: (1.1) semence ż
• górnołużycki: (1.1) symjo n
• hiszpański: (1.1) semilla ż
• interlingua: (1.1) semine, grana
• islandzki: (1.1) fræ n
• karaimski: (1.1) чачув
• kaszubski: (1.1) semiono n
• kataloński: (1.1) llavor ż
• manx: (1.1) sheel m
• niemiecki: (1.1) Samen m, Samenkorn m
• nowogrecki: (1.1) σπόρος m, σπέρμα n
• ormiański: (1.1) սերմ
• rosyjski: (1.1) семя n
• starogrecki: (1.1) ᾠόν n
• staroirlandzki: (1.1) síl n
• ukraiński: (1.1) насінина ż
• waloński: (1.1) simince ż, smince ż
• włoski: (1.1) seme m

źródła: