nice

nice (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɲit͡sɛ], AS: [ńice], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) przest. odwrotna strona czegoś

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nicować

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

nice (język angielski)

wymowa:

enPR: nīs, IPA: /naɪs/, SAMPA: /naIs/

wymowa amerykańska

homofon: gneiss

​ ​

wymowa amerykańska

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) miły

(1.2) niezły, ładny

przysłówek

(2.1) miło

wykrzyknik

(3.1) super, fajnie (wyrażenie aprobaty)

odmiana:

(1) nice; st. wyższy nicer; st. najwyższy nicest

(2) nice; st. wyższy nicer; st. najwyższy nicest

(3) nieodm.

przykłady:

(1.1) It was a nice evening. → To był miły wieczór.

(1.1) Linda is a nice girl. → Linda jest miłą dziewczyną.

(1.2) There is a nice garden behind the house. → Za domem jest ładny ogród.

(1.2) It’s a nice day, isn't it? → Ładny dzień, nieprawdaż?

(2.1) It was nice to meet you. → Miło było cię spotkać.

składnia:

(1.1) nice of, nice about, nice for, nice to

kolokacje:

(1.1) be nice • feel nice • look nice • seem nice • smell nice • sound nice • taste nice • awfully nice • exceptionally nice • extremely nice • incredibly nice • jolly nice • terribly nice • very nice • nice time

(1.2) nice jacket

synonimy:

(1.1) attractive, charming, delightful, friendly, good, kind, pleasant, polite, well-mannered

antonimy:

(1.1) nasty, unpleasant

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. nicely

rzecz. niceness

wykrz. naisu

związki frazeologiczne:

nice little

etymologia:

uwagi:

źródła:

nice (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) slang. młodz. fajny, ładny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der nice ein nicer nicer	die nice eine nice nice	das nice ein nices nices	die nicen nicen nice
Gen.	słaba mieszana mocna	des nicen eines nicen nicen	der nicen einer nicen nicer	des nicen eines nicen nicen	der nicen nicen nicer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem nicen einem nicen nicem	der nicen einer nicen nicer	dem nicen einem nicen nicem	den nicen nicen nicen
Akk.	słaba mieszana mocna	den nicen einen nicen nicen	die nice eine nice nice	das nice ein nices nices	die nicen nicen nice

przykłady:

(1.1) Sie hat ein nices Kleid an. → Ona ma fajną sukienkę na sobie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) schön

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. nice

uwagi:

źródła: